vrijdag 8 juni 2012

Donderdag 7 juni (chasedag) – van Greeley, CO naar Big Springs, CO (351 miles / 562 km)

Om 08:30 uur gaat de wekker voor een nieuwe (chase)dag. Gisteravond (vannacht eigenlijk) hebben we toch nog de blog ge-update, ondanks de late aankomst in Greeley, CO. We deden dan ook pas om 01:30 uur de laptop en het hotelkamerlicht uit! Nadat we busraam van een dikkke laag stof hebben ontdaan, rijden we om 10:00 uur naar de ‘Village Inn’ voor een ontbijt. Een stevige versie, want, net als gisteren, zullen we weinig pitstoppen hebben in het verlaten landschap, zonder enig benzinestation. De weersomstandigheden zijn vrijwel idem als gisteren en de CAPE-waarden zijn zelfs opgelopen naar 3500. De ‘Backing winds’ uit het zuidoosten en de opwaartse (richting Canada) straalstroom in het westen, moeten zorgen voor de nodige rotatie in de buien. Zonder rotatie geen tornado. Gisteren zijn er verschillende tornado’s in Colorado gerapporteerd, allemaal bij andere buien dan waar wij voor kozen. De grootste bui zat ten zuidoosten van Denver en daar is de enige tornado officieel bevestigd. Cloud9 kiest natuurlijk een van de buien uit die ontstaan en het licht vooral aan het geluk of het de juiste keuze is. ‘Onze’ bui was omgeven door veel andere ervaren chasers, die dus ook geen tornado hebben gezien.

Vandaag dus nieuwe kansen en om 11:15 uur rijden we het troosteloze Greeley,CO uit richting Fort Morgan, CO. Daar wachten we een paar uur onder een grotendeels bewolkte hemel met 27 graden Celsius en doden we de tijd met wat snacks bij een Shell-station. Chasen is vaak veel rijden en veel wachten op gunstige weersontwikkelingen. Inmiddels zijn er een aantal echo’s ten zuidwesten van ons op radar verschenen en er is zelfs een ‘Tornado watch’ uitgebracht (‘Red box’). Volgens Charles is dit erg voorbarig, want de buien sterven eerder uit dan dat ze verder ontwikkelen. Het is echter nog vroeg (13:30 uur) en we wachten, en wachten en wachten.

Om 14:45 uur is het dan zover: actie. Charles spot enkele ‘Tower’s in het westen en we rijden noord om ze te onderscheppen. Na een uur komen we even door Nebraska en dan links af richting de grote cel die inmiddels een tornadowaarschuwing op zich heeft (‘Purple box’). Via Kimball, NE rijden we staat nummer 5 in: Wyoming (“hallo schoonfamilie op The Hideout ranch!” ;-). Reed Timmer zit met zijn ‘Dominator’ook op de kolossale bui en dat maakt de kans op een tornado weer wat groter, grapt Charles. Om 16:30 uur wordt er in de buikern ook flinke hagel op de radarbeelden aangegeven en we kunnen zelfs kiezen uit meerdere cellen, allen met rotatie en een heeft zelfs een beruchte ‘Hook echo’. Zeer gunstig dus! George scheurt met een dikke 80 m/h over de rechte wegen in het eindeloze grasveld. Dan zien we op grote afstand een uitzakking grote bui onder de gigantisch bui ontstaan: een zogenaamde ‘Wallcloud’! Dit is de plaats waar een tornado zal moeten verschijnen. We stoppen op een zijweg om het in de gaten te houden. De bui is vrijwel stationair en komt langzaam onze kant op. De ‘Walcloud’ groeit, maar een tornado zien we nog niet. Na de fotostop van een half uurtje rijden we weer verder en stoppen direct aan wegkant. Het is een drukte van chasers en de Vortex-armada  met Josh Wurman in de DOW, rijdt ook verschillende keren langs. Na en half uur krijgt de ‘Mesocyclone’van de bui een werkelijk schitterend uiterlijk. De basis roteert als geheel en het gigantische aambeeld toont mooie striae! Wauw! Dit moeten we hebben en is een dit grote kans op een tornado! We  filmen, maken timelapses en genieten van het klassieke uiterlijk waarop we lang hebben moeten wachten. De ontladingen worden echter talrijker en eentje is wel erg dichtbij, dat we ons zorgen een beetje zorgen beginnen te maken! :-) Ook begint het te regenen en we gaan de bussen weer in.

Het is inmiddels zo’n 16:00 uur geworden en de tornado zou nu toch moeten gaan ontstaan. Als de bui ons dreigt te overtaken, moeten we weer verderop rijden om uit het fikse regen- en hagelgebied te blijven. De ‘Walcloud’ blijft proberen, maar de slagroom op de taart lukt niet. Waarom lukt het niet, het zit er allemaal zooooo dichtbij!!! Alle ingrediënten zijn aanwezig, nondedju! Ondanks alles, wordt er helaas geen tornado geproduceerd. Als de basis helaas wat minder gestructureerd wordt, besluiten we om de kern van de bui over een heen te laten gaan bij een school met pubers in minidorpje Burns, CO. Een hageldek met stortregen is het gevolg. Een lichte ’Hailshift’ komt van de daken en verzameld zich als een berg van 40 cm naast de afvoerpijp. Na een half uur rijden we verder en een heldere dubbele regenboog verplicht ons om weer te fotostoppen. In het westen klaart het nu  fel op en de Mammatus achter de bui wordt schitterend aangelicht en baadt in een oranje gloed. Roelof  maakt een pano en Bert een timelapse. Iedereen geniet van het fantastisch mooie natuurspektakel en ook een fel bliksemveld in het oosten en zuiden is gaaf. We filmen en schieten onze kaarten vol. Wat een fantastische afsluiting van de chasedag!

De tijd is omgevlogen en we zoeken rond 21:00 uur de highway op om ‘nog even’ naar Sidney, NE te rijden. Het is al 22:15 uur als we daar aankomen en dan moeten we ook nog eten. Om 23:45 uur rekenen we af en moeten dan nog een uur door naar Big Springs, NE. Het wordt dus een latertje; de blog updaten zit er zeker niet in. Bert type-t zich een ongeluk in de donkere bus. In het Motel6 bekijken we natuurlijk even onze foto-oogst van vandaag en dan snel om 01:30 uur de bedden in. Morgen vroeg op want de reisdag brengt ons naar noordelijk South Dakota om alvast in positie te komen voor het interessant uitziende weekend…

De SPC verwacht een mooie kansen in d Tri-State Area.

Zo'n drie uur wachten op de verwachte cellen op de radar.

Tijddoden: John groeit 'hagel' (ijsklonten!) tegen de voorruit.

Ons eerste doel: een snel groeiende bui in het noorwesten.

Staat nummer vijf!

De bui ziet er goed uit qua tornadokans!

Een klassieke 'Walcloud'vormt zich onder de bui.

Een mooie voorgrondobjact.

De roterende 'Walcloud': het kan elk moment gebeuren.
Er zijn verschillende cellen en wij zitten op de juiste.

Het Vortex-team met de DOW-trucks staan klaar. 

De schitterende bui met rotatie.

Met de fisheye past het er wel op. 

Een klassieker onder de Meso's.

De opdraft-bewegingen zijn fantastisch om te zien.

De roterende onderkant met de 10 mm.

Het gevaarte drijft langzaam naar links en komt dichterbij.

Helaas wordt de bui minder gestructureerd.

De tornado blijft uit en we gaan voor de hagelkern.



Opweg naar het dreigende regengordijn.

De hagelkern geeft niet meer dan een 'Quarter inch'.

'Hailshaft' uit de regenpijp!

Charles raapt toch nog enekele 4 cm exemplaren op.

De gave regenboog met de fisheye van Bert.

En met de 10 mm van Roelof.

Bij zonsondergang geven Mammatus een extra contrast.

De hele hemel staat in brand!

Even een Yeeeehaaaaaa!-momentje ;-)

Een schitterende 360 (!) graden pano van Roelof geeft alles prachtig weer!

Een bliksemhaard in het zuidwesten.

De lichtning trigger mag zelfs in de tas blijven.

2 opmerkingen:

  1. Waauw!!! Dat ziet er toch al heel goed uit! Prachtige foto's.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Klassieke Meso en Mammatus, die hebben jullie toch maar mooi te pakken!
    Zit in de nachtdienst met rustig weer, alle tijd om de verhalen te lezen en de foto's te bekijken. Prettig lees-en kijkvoer!
    Peter

    BeantwoordenVerwijderen