Vrijdag 1 juni - Van Amsterdam naar Dallas, TX

Vroeg uit de veren, want om 06:00 uur gaat de wekker in Huize Van Dijk. Roelof is alvast de avond ervoor naar Gouda gekomen om zijn trip naar Schiphol te halveren. Christine brengt ons om 07:00 uur naar Schiphol en om 10:35 uur zal ons KLM-toestel vertrekken. Na het inchecken van de twee koffers a 20 kilo, lopen nog even wat taxfree-winkels af en Bert ziet amateurastromen en stormchasers Casper ter Kuile en Roy Keeris lopen. Van deze twee heren ween we al (via mail) dat ze ook gaan chasen en heel toevallig ook dezelfde vertrekdag en heel toevallig ook dezelfde vertrektijd (10:35 uur) hebben. Echter wel met een andere vlucht en eindbestemmingr Denver. Bert loopt ze achterna en spreekt hun aan met ‘’Heren, moeten jullie niet de F-gate hebben?’’, draait Roy zich om en antwoordt serieus: ‘’Nee hoor!’’ en liep verder. Bert vraagt opnieuw: ‘’Maar ik denk dat jullie toch echt de F5-gate moeten hebben!’’, gaat er toch een lichtje bij de twee heren branden en stoppen ze lachend. ‘’Heeee, dan ben jij Bert!’’, zei Roy en we schudden gevieren de hand! Hoe toevallig dat we ze op het drukke Schiphol tegenkomen. Na een onderonsje van 10 minuten en het uitwisselen van mobiele telefoonnummers, maken we een paar foto’s en wensten elkaar veel chase-succes! We zullen contact houden...
De rustige KLM-vlucht van totaal 9 uur en 55 minuten verloopt rustig en vlekkeloos. Goede cateringservive trouwens! Roelof kijkt vier films en Bert doet wat hazenslaapjes. Rond de klok van 14:00 uur landen we in een onbewolkt en 28 dragen Celsius hete Dallas-Frt.Worth. Onze koffers zijn gelukkig ook aangekomen en na het ophalen nog even de ‘’customs’’ door. Nou ja, even, het duurt deze keer een dikke anderhalf uur, maar de douniers doen niet moeilijk. Snel met de shuttlebus door naar Budget Car Rental en een vuurrode ‘’Suzuki zoveel’’ staat glimmend te wachten. Deze keer kiezen we niet voor een aansluitende vlucht naar Oklahoma City, maar om een dag een auto te huren. Dit is vrijwel voor dezelfde prijs en je hebt een dag extra om vrij rond te touren. Met de Garmin als navigatie rijden we in ruim een uur als een kievit naar Decatur, TX om daar een lekkere malse steak bij ‘’Bono’s Chophouse and Saloon’’ grote, omgebouwde agrarische schuur) naar binnen te werken. De medium-rare versie smaakt werkelijk subliem! Stormjager Simon had ons de Cow Camp aanbevolen (net even verderop), maar daar maakte we alleen een autofoto. Vervolgens weer door naar Wichita Falls, TX om enigszins vermoeid maar voldaan neer te strijken bij een Super 8. Het loopt al aardig tegen 22:00 uur plaatselijke tijd (ofwel 05:00 uur Nederlandse tijd!!!) als we onze blog met tekst en foto’s updaten. Daarna snel douchen en het ruime (separate:-) bed in! De wekker wordt op 08:00 uur gezet. Nice dreams!

Een bibberende Roelof wil zsm van 13 naar 30 graden!

De zaterdag ervoor waren we zelf nog in deze twee torens!

Deze chase trip wel een tornadosucces?

De ervaren Casper en Roy chase-ten al zes keer samen!

De groepsfoto, genomen door een passerende man.

De Airbus A330/200 staat al klaar en wordt bevoorraad.

De wingtip waar we hele hele reis tegenaan keken.

Casper en Roy wisten ons zowaar in te halen! ;-)

Downtown Dallas tijdens de landing.

Bedoeld of onbedoeld grappig? Het dient ook als schuilkelder.

De stuurmanskunsten van Roelof zijn nu nog wat stroef! ;-)

Een Texaanse windmolen.

Ons adres voor een heerlijke steak (tornadogeluksbrenger?)

Voor Cow Camp een autofoto (leuke assortifoto toch?).

Een aanstormend front boven noord-Texas bracht geen regen.