dinsdag 12 juni 2012

Maandag 11 juni (reisdag) – van Webster City, IA naar Hays, KS (519 miles / 830 km)

Nu het koufront de staten Missouri, Iowa en Minnesota is gepasseerd (met de buienlijn van gisteren als gevolg), is de temperatuur gedaald tot slechts 20 graden C en hebben we hier weinig meer te zoeken. We gaan naar het zuidwesten, waar overmorgen wat buienactiviteit wordt verwacht. Een flinke reisdag staat ons dus te wachten en Hays, in ‘Western central Kansas’, is het verre eindpunt. In 2009 en 2011 zijn wij hier ook al geweest en ging de chasegroep naar de bios (Star Trek) en de ‘Whiskey Creek’ voor dinner. Maar aangezien we laat zullen aankomen, gaan we de film ‘Prometheus’ waarschijnlijk niet halen. Om 10:30 uur rijden we weg voor een ontbijt bij ‘Happy Chef’ (bij vertrek was hij nog steeds blij, dus we hebben ons gedragen ;-) en dan verder over de I35 zuid richting Des Moines, IA. Vervolgens verder zuid en we rijden staat nummer 10 binnen: Missouri (‘Misery’ voor chasers, vanwege de vele bomen langs de wegen, die, soms heel irritant, het zicht op buien belemmeren). Dan nog verder zuidwaarts over de I35 naar Kansas City, KS.

Inmiddels is George ook aangestoken door de virussen in de bus en snottert wat af. Berts zere keel gaat weer oke en Roelofs verkoudheid gorgelt in zijn laatste fase. Wat later dan anders updaten we in de bus onze blog voor jullie, want in onze motels komt het er niet echt meer van, vanwege de late aankomsten. We maken al met al lange dagen en de vermoeidheid slaat een beetje toe (af en toe ‘Rubbernecken’ in de bus, dus). Maar veel chasen betekent nu eenmaal vroeg op weg en laat naar bed. Op Buienradar zien we om 13:00 uur onze tijd een leuke buienlijn (aardige ‘Shelfcloud’, overigens!) met onweer bij jullie overtrekken. Met de al dagen lang lage temperaturen en wisselvalligheid, lijkt het wel herfst in Nederland! We leven met jullie mee, hoor (typt Bert met airco aan in een 29 graden C buitenlucht).

Rond 15:30 uur passeren we Kansas City, KS (niet de hoofdstad van de rechthoekige staat, want dat is Topeka). En nu weer verder naar het westen over de lange I70 langs Topeka, Manhattan and Abilene en Salina. We zien een grote vuurwerkfabriek langs de snelweg. Ahum… ‘If storms fire up’, hebben ze mogelijk een probleem daar… Recht zo die gaat naar het westen en we doorkruisen tweederde van de ‘K-state’ door, onder een steeds blauwer wordende hemel. De ja-knikkers worden weer talrijker (we hebben ze enkele dagen moeten missen), want in Kansas (en Texas) is nog steeds een aardige olievoorraad in de grond. We doen een snelle tankstop bij ‘Casey’s General Store’ en dan nog zo’n twee uur naar einddoel Hays, KS. Er gaat overigens telkens weer een flinke slok ‘gasoline’ onze bustank in; goed voor 60 ‘gallons’, ofwel 240 liter! Je betaalt hier voor een ‘gallon’ zo’n 3,30 dollar (slechts 0,66 eurocent per liter!). In Nederland slinkt de portomonnee-inhoud wel iets sneller met deze dagelijkse afstanden, maar die prijzen gaan natuurlijk nergens meer over.

De zon zakt al aardig richting horizon, als we, nog steeds over de I70, door het gloeiende gras- en graanlandschap van midden-Kansas rijden. De schaduwen worden steeds langer. Nog maar 40 miles. Als de dashboardklok 19:30 uur aangeeft, komen eindelijk we aan in downtown Hays en rijden meteen naar de ‘Whiskey Creek’, een soort van dinnerbasis van Cloud9, vlak naast onze slaapplaats EconoLodge. De grillroom staat bekend als een traditioneel ‘ongepelde pindagooiwanvertoning’, waar je ongegeneerd elkaar met deze droge nootjes mag bekogelen. John waarschuwt de serveerster al bij voorbaad: “We tip you generously, but it’s gonna be a hell of a mess!”. Cloud9 komt hier al jaren en de floor manager weet wat dan betekend: pinda’s vegen na afloop ;-). Na een uitstekend avondeten (en extra fooi), druipt iedereen om 22:00 uur af naar de motelkamer en gaat iets vroeger naar bed. Morgen moeten we namelijk al om 08:00 uur (ja, ACHT uur!) vertrekken, want de lange reis gaat gewoon verder, waarschijnlijk richting Texas Panhandle! Dat horen we morgenochtend vroeg tijdens de briefing. Van bloggen komt er vandaag dus niet meer van en we zetten de mobielwekker op 06:30 uur. Nice dreams!

Het risicogebied ligt vandaag buiten ons bereik.

Na vijf chaseweken ziet de bus er opgeruimd uit.

"Tis the star-spangled banner! Oh long may it wave"

Aan de I70 lijkt geen einde te komen...

George's 'lucky charm'.

Staatnummer 10.

Eric en Fred poetsen de SUV-ramen.

Als kind had hij ook al een driewieler.

Inderdaad, de maan komt en gaat...

Even wat drukker bij Kansas City.

En we zijn weer terug in de 'K-state'.

Downtown Kansas City.

Afslag naar het bekende starship?

De laatste loodjes naar Hays, KS.

Benzinestop bij Casey's.

Niet alle Amerikaanse vervoersmiddelen zijn groot. 

De enige bewolking voor vandaag: Altocumulus.

Een van de vele windmolenparken.

Aparte wolkenstrepen met schauwwerking.

De oliewinning blijft voorlopig nog doorgaan in Kansas.

Altijd goed voor een lekkere maaltijd... met pinda's ;-)

Matt moet het even proberen... arm paard.


Fred doet het in zijn broek als hij Matt ziet paardhobbelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten